Voor het Leger Des Heils mocht ik in het Tivoli de Kunst & Theateravond presenteren. 10 acts van clienten met hun begeleiders. Meezingers, gedichten, kneiterharde rock en bouncende reggae. De echtheid, de puurheid, het verdriet en de humor maakte dit tot een avond met een ziel. En één van de mooiste presentatieklussen van de afgelopen tijd.
Een rode lijn door de avond was het applaus. Er werd geklapt, stevig geklapt! En terecht. Zij zijn het die een applaus verdienen en nodig hebben. Het gevecht wat ze dagelijks leveren en de struggles die ze hebben, dat is heftig. Een staande ovatie kregen ze. Het mooiste applaus is als iemand opkomt. Nog voordat je iets hebt gedaan, gewoon om wie je bent. Het gaf me een mooi inzicht. Waar ontvang je nog een stevig applaus zonder dat je iets hebt gepresteerd?
Ik gun jou een daverend applaus als je het kantoor binnen komt, ik gun jou een staande ovatie als je de trein uitstapt. Een applaus, om wie je bent. Laten we elkaar vaker toejuichen en toeklappen, want dat merkte ik tijdens die avond. Je gaat er van stralen en groeien.
In 2018 mocht ik als freelancer voor het eerst werken met het Leger Des Heils. Ondertussen werken we intensief samen maken we met elkaar de online videoserie PiT.